‘Dat stukje geluk in de ogen, dat is waar ik het voor doe’

Mensen op hun kwetsbaarst

Ik ben Joanna Lubben, veertig jaar, moeder van twee jongens, Mees van 16 en Sepp van 12. Ik woon in Zandvoort, samen met mijn vriend Freek. Ik heb van alles gedaan in mijn werkende leven, maar nadat mijn jongste zoon was geboren, wilde ik de zorg in. Via via kwam ik terecht bij Kennemerhart, aanbieder van diensten op het gebied van wonen, (thuis)zorg en welzijn aan ouderen in Kennemerland. Ik ging aan de slag als assistente in de zorg, extramuraal. Dat beviel me ontzettend goed. Tijdens dat eerste jaar kreeg ik al de opleiding tot Verzorgende IG niveau 3 aangeboden. Die heb ik met goed gevolg afgerond, en tijdens mijn stageperiode maakte ik de move van buiten naar binnen, intramuraal. Daar kwam ik in contact met ouderen met een cognitieve stoornis, vaak het voorstadium van dementie. Dan zie je de mensen echt op hun kwetsbaarst, ontdekte ik.

Gelukkig met Hamertje Tik

Ik werkte op een gesloten afdeling, dat is mentaal heel pittig, maar tegelijkertijd zo dankbaar. Om bij mensen die in de war zijn, toch die glimlach tevoorschijn te toveren, dat stukje geluk in de ogen krijgen. Toen wist ik zeker: dit is mijn werk. Ik ben me verder gaan verdiepen in dementie, heb verschillende certificaten gehaald. Dat hielp me inzicht krijgen in waarom mensen doen wat ze doen. Zo was er een meneer, die constant zat te tikken op tafel. Met z’n vingers, met een vork, met wat hij maar te pakken kon krijgen. Dat kan je irritant vinden, maar je kunt ook op zoek gaan naar het waarom. Wat bleek? Deze meneer was vroeger timmerman geweest, timmeren was zijn lust en zijn leven. Ik heb toen via de activiteitenbegeleider een doos Hamertje Tik geregeld. Deze man was ineens de gelukkigste mens op aarde!

Overweldigend

Vervolgens kreeg ik de opleiding tot verpleegkundige in de ouderenzorg aangeboden. Ook die heb ik afgerond. Ik verhuisde naar een afdeling voor ouderen met somatische klachten. Cliënten met een chronische lichamelijke ziekte, zoals de ziekte van Parkinson of mensen die een beroerte hebben gehad. Dat werk vond ik ook heel leuk, maar mijn hart lag toch echt bij de demente ouderen, ontdekte ik. Het kan soms heel overweldigend zijn, als je bedenkt hoeveel verantwoordelijkheid er op je schouders rust. Maar aan de andere kant: hoe bijzonder is het dat ik dit mag doen?

Mijn mensjes

Wat me op een gegeven moment tegen ging staan, was de groeiende administratieve druk. Ik wil mijn bewoners de best mogelijk zorg leveren. Of dat nou gaat om een appeltje schillen of complexe wondzorg, kwalitatieve zorg op maat is voor mij het belangrijkste wat er is. Elke cliënt is anders en heeft andere zorgbehoeftes. Als je door de hoge werkdruk alleen nog het hoogstnoodzakelijke kan doen – wassen, aankleden, wondverzorging, medicatie – en niet meer toekomt aan dat beetje extra aandacht, dan gaat er iets heel erg mis. Tijdens de lockdown misten de dames van mijn afdeling hun wekelijkse bezoekje van de kapster. Als ze dan gedoucht waren, zaten ze als een verzopen katje in hun rolstoel, terwijl ze eraan gewend waren er met mooi gekapte haren bij te zitten. Dat doet zo veel met iemand. Door op mijn provisorische manier rollers in te zetten, maakte ik ze weer zo gelukkig. Nee, dat hoort misschien niet bij mijn taken, maar iemand blij maken, dat is toch veel belangrijker dan alles alleen maar doen zoals je is geleerd tijdens je opleiding? Dat is ook verlenen van zorg. Dit zijn ‘mijn mensjes’, ik wil dat ze gelukkig zijn, dit is de laatste fase van hun leven, ze moeten blij afscheid kunnen nemen.

De waarden van Maatje zijn mijn waarden

Dat alles bij elkaar, maakte dat ik dacht: dit moet anders. Ik besloot de overstap naar Maatje voor de Zorg te maken. Het waren vooral de waarden waar Maatje voor staat die me aantrokken: het bieden van kwalitatief hoogwaardige zorg op maat. Het integere, het centraal stellen van de zorgbehoefte van de cliënt, dat is wat ik ook belangrijk vind. Soms had ik in het verpleeghuis het idee dat we vergeten waren waar het allemaal om draait. Bij Maatje zijn de eerste vragen bij een intake: Wat zijn uw zorgbehoeftes? Wat vindt u belangrijk? Waar kunnen we u gelukkig mee maken? Dat werkt voor mij. Zorgen dat mensen zo lang mogelijk prettig thuis kunnen blijven wonen. En of dat nu gaat om de meeste ingewikkelde verpleegtechnische handelingen of om nagels lakken of een mandarijntje pellen, ik vind het allemaal prachtig. Die glimlach, dat handje op mijn wang, dat is waar ik het voor doe, daar draait het om. Net als bij Maatje.

Zorg je mee?

Lijkt het jou ook interessant om je als Maatje voor de Zorg bij ons aan te sluiten, neem dan nu de eerste stap voor een toekomst als ondernemer: neem contact met ons op om een afspraak te maken.